In honour of St Monica, whose feast occurs today, here follows an opening invocation, and then a longer account of her life, being the hymns for each Hour of a Little Office in her honour, all from a little booklet published in Munich at the end of the seventeenth century (Officium Novum cum Litaniis S. Monicæ Matris S. Augustini Hipponensis Episcopi, et Ecclesiæ Doctoris Eximii. Monachii. Typis Joannis Lucæ Straubii, 1695). As for both the metre is 8.8.7.8.8.7. and the rhyme scheme AABCCB, they would serve better in liturgical use as a rhyming antiphon and a sequence respectively. It will be seen that the successive first letters of each line of the Invocation and Commendation spell out Sancta Monica; moreover, the successive first letters of the last word in each line of the Commendation spell out adjuva filios. May she indeed help her spiritual sons!
Invocatio.
Salve, decus feminarum,
Atque norma viduarum,
Nostra, salve, gloria,
Cujus lacrymis debemus
Tanta (quibus indigemus)
Augustini merita.
Magna Parens nos clientes,
Omnes tuis impendentes
Nostras vires laudibus,
Intellectum, voluntatem,
Cor, et omnem facultatem
Addimus applausibus. Amen.
******
Ad Matutinum. Hymnus.
Ab æterno plurimorum
Quondam Mater filiorum
Præelecta Monica
Ex parentibus honestis,
Perdevotis ac modestis
Nascitur in Africa.
Ab his pie educata,
Cunctarumque exornata
Est virtutum genere:
Æmulas hinc accendebat,
Omnibusque prælucebat
Pietatis munere.
Ad Primam. Hymnus.
Sic virtutibus exculta,
Atque annis jam adulta
Jungitur Patritio
Sponsa viro perdilecta,
Pia, prudens, circumspecta,
Carens omni vitio.
Is cum esset præceps ira,
Perque verba petens dira
Innocentem conjugem,
Cuncta silens perferebat;
Sic per suam corrigebat
Virum mansuetudinem.
Ad Tertiam. Hymnus.
Augustinum cælo datum,
Et ad alta destinatum
Læta parit filium,
Quem ob lumen secuturum,
Jam in spiritu futurum
Dixerat Aurelium.
Hunc ad omnem pietatis,
Optatæque probitatis
Componebat semitam,
Dans cum lacte Jesu nomen,
Velut veram cordis gnomen
Ac salutis tesseram.
Ad Sextam. Hymnus.
Sed incassum sunt hæc nato
Ad perversa inclinato
Sana Matris monita:
Abit, et Manichæorum
Novem spatio annorum
Tenet falsa dogmata.
Sentibus his irretitum,
Vinculisque compeditum
Mater luget filium;
Piæ lacrymæ parentis
Rogant Dei miserentis
Desuper auxilium.
Ad Nonam. Hymnus.
Audi, Mater, consolantem
Et afflictæ prophetantem
Præsulem Ambrosium,
Posse neutiquam tantarum
Precum, atque lacrymarum
Deperire filium.
Eja ergo! Phœbus splendet
(Salus filii impendet)
Fletuum post nubila:
En jam Deum adorantem
Augustinum, tecum stantem
In eadem regula.
Ad Vesperas. Hymnus.
Post Baptismum Roman pergit
Augustinus, inde vergit
Tiberis ad Ostia:
Hic cum ventos expectaret,
Ut in Africam mearet
Cum Parente Monica.
Ad fenestram incumbentes,
Et de cælo colloquentes
Soli valde dulciter,
Spretis mundi his figmentis
De supernis jam fluentis
Delibarunt suaviter.
Ad Completorium. Hymnus.
Tota viribus jam fracta,
Atque voti compos facta
De salute filii,
Ait: dum me sepelitis,
Mei memores tunc sitis
Ad Altare Domini.
Ergo cælis implantanda,
Angelisque socianda
Ad æterna avolat,
Super uno peccatore
Pænitentiam agente
Ut post fletum gaudeat.
Commendatio.
Sublevamen anxiatis,
Ac solamen desolatis,
Nobis præsta indig[n]is;
Corda Deo fac unita,
Tribuatur per te vita
Animabus aridis.
Mentem firma fluctuantem,
Orci nobis inhiantem
Noctem pelle lumine;
In æternum jubilare,
Contra hostes nos ovare,
Ac salvari, satage. Amen.
