Friday, January 11, 2013

Prime Augmented

Ideally, in the morning, Matins, Lauds and Prime should be not merely read, but chanted in choir.  However, for the busy layperson, the full liturgy is impractical (even fitting in Mass before work being no small feat).  While thoroughly commending those who tackle the whole Breviary daily, I have often wished that some paraliturgical form of worship could be drawn up, invariant so as to facilitate its commission to memory, that would at least provide some parallel to the full morning Hours of devotion – an augmented private edition of Prime, unofficial of course, but useful in providing a rule of prayer conformed to the liturgical ideal.

From Matins, the opening versicle and the Venite (Psalm 94) – combined with an appropriate Invitatory, if desired – can be taken, while from Lauds come Psalm 62 (the core of the morning psalmody) and the Benedictus, the morning Gospel canticle: these, combined with Prime (based upon its Dominican form, as familiar to me from that Order's Breviary, but also drawing upon the Roman),  with an abbreviated Pretiosa or Chapter Office, constitute the morning Office I have compiled for my own use, given constraints that make the use of the full Breviary impracticable.  Please bear in mind that this has no authority other than that possessed by any collection of extracts from the official prayers of the Church, but, if any find it useful, then feel free to appropriate it.

Since I tend to pray in Latin, I have as yet not prepared an English version, but will sooner or later, I suppose.  Since I am fairly conversant with the Office, I can say most of this from memory, barring Psalm 18 so far, and being able so to do is an important consideration, making it a form of words able to be offered up in due season without need of a book.  Since I do know Psalm 50 by heart (in the vernacular) I often use it instead in my own morning prayers and at other times.

For the psalmody of this paraliturgy, I have chosen Psalms 18, 62 and 116, for the following reasons.

Psalm 18 is used at Prime on Saturdays in the Monastic Breviary, and, since 1912, at Prime on Mondays in the Roman and allied Breviaries. It is a magnificent psalm to be mystically understood both of the whole salvific mystery – the coming forth of the Word Incarnate, his return to heaven, and the ongoing mission of his apostles – in its first part, and glorifying the Law of the Lord, that is, the doctrine of Christ, in its second – and thereby is reminiscent of Ps 118, customarily said at all the Little Hours; indeed, it is observed by St Thomas that “by [it] we may unlock the 118th Psalm [since in it] the Old and New Testaments are joined”.

Psalm 62 is the morning psalm of Lauds par excellence (until 1912, it was said daily): “Because of [its] opening words, this Psalm has been set apart from the infancy of the Church for morning use. Its daily recitation is enjoined in the Apostolical Constitutions, is urged by S. Athanasius and S. Chrysostom, and has never failed in either the East or the West in all the ages since”.

Psalm 116 is meant to be reminiscent of the longer Laudate Psalms (Pss 148-150) read daily at Lauds; on Mondays since 1912, it was said at Monday Lauds; in the Ambrosian Rite, it was said daily at Lauds, in addition to the usual Laudate Psalms. Furthermore, according to the Roman Little Office of Our Lady, Psalm 116 is said daily at Prime.


******

A PRIVATE EDITION OF PRIME
[Combining elements of Matins, Lauds and Prime]

V/. Dómine, lábia mea apéries.
R/. Et os meum annuntiábit laudem tuam. (Ps 50:17)
V/. Deus, in adjutórium meum inténde.
R/. Dómine, ad adjuvándum me festína. (Ps 69:2)
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja. (Temp. Sept., Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.)

Psalmus 94.
[Invit. ad lib.]
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
[Invit. ad lib.]
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
[Invit. ad lib.]
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus: veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
[Invit. ad lib.]
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
[Invit. ad lib.]
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea: Si introíbunt in réquiem meam.
[Invit. ad lib.]
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in sǽcula sæculórum. Amen.
[Invit. ad lib.]

Hymnus.
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Línguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum. Amen.

Aña. Deus, Deus meus, ad te de luce vígilo, quia factus es adjútor meus. (Ps 62:2,8a)

Psalmus 18.
Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.
Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio ejus:
Et occúrsus ejus usque ad summum ejus: * nec est qui se abscóndat a calóre ejus.
Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
Justítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
Timor Dómini sanctus, pérmanens in sæculum sæculi: * judícia Dómini vera, justificáta in semetípsa.
Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
Delícta quis intélligit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
Dómine, adjútor meus, * et redémptor meus.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 62.
Deus, Deus meus, * ad te de luce vígilo.
Sitívit in te ánima mea, * quam multiplíciter tibi caro mea.
In terra desérta, et ínvia, et inaquósa: * sic in sancto appárui tibi, ut vidérem virtútem tuam, et glóriam tuam.
Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas: * lábia mea laudábunt te.
Sic benedícam te in vita mea: * et in nómine tuo levábo manus meas.
Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea: * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.
Si memor fui tui super stratum meum, in matutínis meditábor in te: * quia fuísti adjútor meus.
Et in velaménto alárum tuárum exsultábo, adhæsit ánima mea post te: * me suscépit déxtera tua.
Ipsi vero in vanum quæsiérunt ánimam meam, introíbunt in inferióra terræ: * tradéntur in manus gládii, partes vúlpium erunt.
Rex vero lætábitur in Deo, laudabúntur omnes qui jurant in eo: * quia obstrúctum est os loquéntium iníqua.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Psalmus 116.
Laudáte Dóminum, omnes gentes: * laudáte eum, omnes pópuli:
Quóniam confirmáta est super nos misericórdia ejus: * et véritas Dómini manet in ætérnum.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Aña. Deus, Deus meus, ad te de luce vígilo, quia factus es adjútor meus. (Ps 62:2,8a)

Cap. (Rom 13,12-13a)
Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abjiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus. R/. Deo grátias.

R/. br. Jesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. (Cf. Mt 16:16b; Jn 11:27)
R/. Jesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
V/. Qui sedes ad déxteram Patris. * Miserére nobis. (Cf. Rom 8:34b; Heb 1:3b)
Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto.
R/. Jesu Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.

V/. Exsúrge, Dómine, ádjuva nos,
R/. Et líbera nos propter nomen tuum. (Ps 43:26)

Aña. O Oriens, splendor lucis ætérnæ, et sol justítiæ: veni, et illúmina sedéntes in ténebris et umbra mortis. (Cf. Lk 1:78b,79a; Wis 7:26a; Mal 3:20a)

Canticum Zachariæ. (Lk 1:68-79)
Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sæculo sunt, prophetárum ejus:
Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Aña. O Oriens, splendor lucis ætérnæ, et sol justítiæ: veni, et illúmina sedéntes in ténebris et umbra mortis. (Cf. Lk 1:78b,79a; Wis 7:26a; Mal 3:20a)

Preces.

Kýrie eléison. Christe eléison. Kýrie eléison.

Pater noster (secreto), qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris.
V/. Et ne nos indúcas in tentatiónem.
R/. Sed líbera nos a malo. (Mt 6:9b-13)


V/. Vivet ánima mea, et laudábit te.
R/. Et judícia tua adjuvábunt me. (Ps 118:175)
V/. Errávi, sicut ovis, quæ périit.
R/. Quære servum tuum, Dómine, quia mandáta tua non sum oblítus. (Ps 118:176)

Credo in Deum (secreto), Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum.
V/. Carnis resurrectiónem.
R/. Vitam ætérnam. Amen.

V/. Adjutórium nostrum in nómine Dómini.
R/. Qui fecit cælum et terram. (Ps 123:8)

Confíteor Deo omnipoténti, et beátæ Maríæ semper Vírgini, et beáto Domínico Patri nostro, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, locutióne, ópere et omissióne: mea culpa. Precor beátam Maríam semper Vírginem, et beátum Domínicum Patrem nostrum, et omnes Sanctos, oráre pro me.

Misereatur mei omnípotens Deus, et dimíttat mihi ómnia peccáta mea: líberet me ab omni malo, salvet, et confírmet in omni ópere bono, et perdúcat me ad vitam ætérnam. R/. Amen.

Gáudium cum pace, emendatiónem vitæ, spátium veræ pœniténtiæ, grátiam et consolatiónem Sancti Spíritus, perseverántiam in bonis opéribus, tríbuat mihi omnípotens et miséricors Dóminus. R/. Amen.

V/. Dignáre, Dómine, die isto.
R/. Sine peccáto nos custodíre.
V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R/. Et clamor meus ad te véniat. (Ps 101:2)

Orémus.

Or. Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium hujus diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinemus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procedant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera. Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum. R/. Amen.

V/. Dómine, exáudi oratiónem meam.
R/. Et clamor meus ad te véniat. (Ps 101:2)
V/. Benedicámus Dómino.
R/. Deo grátias.

V/. Pretiósa est in conspéctu Dómini.
R/. Mors Sanctórum ejus. (Ps 115:6)

Sancta María et omnes Sancti intercedant pro nobis ad Dóminum: ut mereámur adjuvári ab eo, qui vivit et regnat per ómnia sǽcula sæculórum. R/. Amen.

V/. Réspice, Dómine, in servos tuos et in ópera tua, et dírige fílios eórum. (Ps 89:16)
R/. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige. (Ps 89:17)

Or. Dirigere et sanctificare dignéris, Dómine, sancte Pater, omnípotens æterne Deus, hódie corda et córpora nostra in lege tua et in opéribus mandatórum tuórum; ut hic et in ætérnum, te auxiliante, semper salvi esse mereámur. Per Christum Dóminum nostrum. R/. Amen.

V/. Jube, Dómine, benedícere.
Bened. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. R/. Amen.

Lect. br. (Is 33:2)
Dómine, miserére nostri: te enim expectávimus: esto brácchium nostrum in mane, et salus nostra in témpore tribulatiónis. — Tu autem, Dómine, miserére nostri. R/. Deo grátias.

V/. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
R/. Et salutáre tuum da nobis. (Ps 84:8)

Or. Actiónes nostras, quǽsumus, Dómine, aspirándo prǽveni et adjuvándo proséquere; ut cuncta nostra operátio a te semper incípiat, et per te cœpta finiátur. Per Christum Dóminum nostrum. R/. Amen.

Bened. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace. R/. Amen.

******

If desired, the De profundis with the usual prayers for the faithful departed may follow the final blessing; and likewise a Marian anthem may be added.

2 comments:

  1. Joshua, Do you know this handsome little volume:
    Officium Divinum, cum textu psalmorum e vulgata bibliorum editione

    Prime, Sext & Compline for Mon.-Fri. with Lauds I & II and also Vespers as well for Sundays.
    Latin & English in parallel columns, withmusic for antiphons and hymnns.

    I have a copy that I'm wanting to give away if you would like it or know anyone who would welcome it.

    ReplyDelete
  2. I think I have seen or heard mention of this... if you are giving it away, I would certainly like to be given it! It can join the rest of my books liturgical on the shelf opposite the desk in my study. If you email me at

    friar.erstwhile@gmail.com

    we can arrange delivery and, of course, fitting recompense.

    ReplyDelete